Inmiddels ben ik een half jaar aan het werk als psycholoog bij het ION en heb hier een paar waardevolle gesprekken gehad met een aantal patiënten. Een van deze gesprekken is mij in het bijzonder bijgebleven. Tijdens dit gesprek heb ik een – zeg maar – trucje toegepast wat ik uit het boek “Prikkeldingen” van Willem Beekhuizen heb opgedaan. Dit boekje kocht ik afgelopen jaar op de verjaardag van een goede vriend van Willem.
Provocatief coach
Willem Beekhuizen is provocatief coach, begenadigd zanger en een enthousiast verteller. De subtitel van zijn boek luidt: “Hoe elk gesprek beter en leuker wordt met prikkelende voorwerpen”. Ik werd toch wel nieuwsgierig en toen Willem het boekje mij met een leuke korting aanbood ging ik overstag. Het eerste prikkelding (van de in totaal wel 22!) is het muntje. Dit prikkelding heb ik dus gebruikt in een gesprek met een echtpaar wat onlangs bij mij binnenliep om even te sparren.
Een moeilijke keuze
Het was een echtpaar van 70+, waarvan bij de man een aantal maanden geleden een hersentumor was ontdekt met uitzaaiingen. Het gevolg van de tumor was dat hij verlammingsverschijnselen kreeg én zijn spraakvermogen werd aangetast. De man kon inmiddels nauwelijks nog spreken, maar zijn vrouw kon hem wel begrijpen. Hij had inmiddels 3 maanden lang een chemokuur ondergaan mét bestralingen, doch deze behandeling had helaas niet het gewenste resultaat gehad. Het echtpaar stond voor een moeilijke keuze: Een tweede, nog zwaardere chemokuur ondergaan waarbij de artsen aangaven dat zij hier weinig vertrouwen in hadden omdat de man al behoorlijk verzwakt was, óf niet meer behandelen. In dat laatste geval werd een levensverwachting van 1 tot 3 maanden afgegeven.
Kop of munt
Mevrouw vertelde dat haar man een vechter was en niet wilde opgeven. Maar zij zag ook tegelijkertijd dat de strijd die zou volgen de kwaliteit van hun beider leven zwaar onder druk zou zetten. Maar zij vond dat haar man de beslissing moest nemen, zij kon niet voor haar man beslissen! Het was zíjn leven en ook zij zou hem steunen in zijn strijd om de tumor de baas te worden. De man twijfelde echter ook: Moest hij nu de strijd al opgeven en dan nog 1-3 maanden leven? Of toch doorvechten? Er was per slot van rekening een kans dat deze chemo wel zou kunnen aanslaan? Dan zou hij wellicht nog een half jaar kunnen rekken…
Het was een lastige situatie, maar ik moest opeens aan het muntje denken. Ik vertelde het echtpaar dat ik ze wellicht zou kunnen helpen door gewoon het lot te laten beslissen. Dat zou een eenvoudige uitweg zijn. Ik pakte een euromunt uit mijn portemonnee en stelde voor dat bij kop voor doorvechten zou worden beslist en bij munt voor opgeven. Bij gebrek aan een beter plan stemde het echtpaar aarzelend in met dit voorstel.
Het lot beslist… of toch niet?
Ik moet toegeven dat ik het spannend vond om op deze manier de regie in het gesprek te pakken en – naar het scheen – een beslissing te gaan forceren. Maar ik moest nu doorpakken.
Ik knipte met mijn duim de munt omhoog en ving hem weer op en sloeg mijn hand met munt op de rug van mijn andere hand. De munt was hierdoor nog niet zichtbaar. Ik strekte beiden handen op elkaar naar het echtpaar uit en vroeg de man vervolgens: “Wat hoop je nu dat er onder mijn hand ligt? “ … Hij keek me aan. Langzaam kwam er een een glimlach om zijn mond. Hij keek vervolgens naar zijn vrouw en knikte. Hij wist wat hem te doen stond. Er werd gehuild en gelachen. Bij het verlaten van de kamer draaide mevrouw zich nog even om. “Dank je, dit was een kadootje”, zei ze. “Met dank aan Willem Beekhuizen”, dacht ik.
●
Geïnspireerd door dit verhaal?
Heeft u behoefte om met een psycholoog in gesprek te gaan en bent u benieuwd wat Frank voor u kan betekenen?
Wilt u een afspraak met hem maken? Bekijk dan onze agenda voor de dagen dat hij aanwezig is, of neem contact op met ION Nijmegen.
